 |
Ζύγιζαν τις ύποπτες επειδή υπήρχε η αντίληψη ότι οι μάγισσες είχαν ελάχιστο ή καθόλου βάρος
|
Στο κάστρο του Δράκουλα, στην Τρανσυλβανία, πέσαμε πάνω σε μία τεράστια ζυγαριά η οποία αναρωτηθήκαμε τι ρόλο έπαιζε. Μας αποκάλυψαν ότι ήταν εκεί για να ζυγίζουν ανθρώπους (!) -κυρίως γυναίκες- που πιστευόταν ότι ήταν μάγισσες!
Ψάχνοντας λίγο στο Ίντερνετ ανακαλύψαμε την ιστορία του κυνηγιού των μαγισσών που κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα ήταν εκτεταμένο στην Ευρώπη. Άρρηκτα συνδεδεμένο με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία η οποία φοβόταν ό,τι το διαφορετικό και ήθελε να το εξαφανίσει, κατηγορούσε κυρίως γυναίκες, ιδίως χήρες, που συνήθως δεν είχαν κανέναν να τις υπερασπιστεί.
Μεταξύ των θυμάτων ήταν φτωχοί, ηλικιωμένοι γυναίκες που θεράπευαν με βότανα—ιδίως αν οι θεραπείες αποτύχαιναν. Βέβαια, κανείς δεν ήταν πραγματικά ασφαλής—πλούσιος ή φτωχός, άντρας ή γυναίκα, ταπεινός ή επιφανής.
Για το σκοπό αυτό δημιουργήθηκε η Ιερά Εξέταση, κάτι σαν την αστυνομία της Εκκλησίας. Ως αποτέλεσμα του βιβλίου Το Σφυρί των Μαγισσών και της παπικής βούλας του Ιννοκέντιου Η΄, εξαπολύθηκαν εκτεταμένα κυνήγια μαγισσών στην Ευρώπη.
Τα άτομα που θεωρούνταν μάγισσες ή μάγοι κατηγορούνταν για κάθε λογής συμφορές. Λεγόταν ότι «προξενούσαν παγετό και έφερναν μάστιγες από σαλιγκάρια και κάμπιες για να καταστρέψουν τους σπόρους και τους καρπούς της γης», σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Damals. Αν το χαλάζι κατέστρεφε τη σοδειά, αν μια αγελάδα δεν έβγαζε γάλα, αν ένας άντρας ήταν ανίκανος ή μια γυναίκα στείρα, σίγουρα έφταιγαν οι μάγισσες!
Πώς προσδιόριζαν όμως τις μάγισσες;
Μερικές ύποπτες τις έδεναν και τις έριχναν σε «αγιασμένο» κρύο νερό. Αν αυτές βούλιαζαν, θεωρούνταν αθώες και ανασύρονταν. Αν επέπλεαν, θεωρούνταν μάγισσες και εκτελούνταν επί τόπου ή παραδίδονταν για να δικαστούν. Άλλες ύποπτες τις ζύγιζαν, επειδή υπήρχε η αντίληψη ότι οι μάγισσες είχαν ελάχιστο ή καθόλου βάρος.
Μερικές ύποπτες τις έδεναν και τις έριχναν σε «αγιασμένο» κρύο νερό. Αν αυτές βούλιαζαν, θεωρούνταν αθώες και ανασύρονταν. Αν επέπλεαν, θεωρούνταν μάγισσες και εκτελούνταν επί τόπου ή παραδίδονταν για να δικαστούν. Άλλες ύποπτες τις ζύγιζαν, επειδή υπήρχε η αντίληψη ότι οι μάγισσες είχαν ελάχιστο ή καθόλου βάρος.
---
While visiting Dracula's castle in Transylvania, we stumbled on a huge scale and we wondered its use. They revealed to us that its use was to weigh people (!) -mainly women- who believed they were witches!
After searching on the web, we discovered the story of witch-hunting that during the 13th century was highly extended in Europe. Inextricably linked to the Roman Catholic Church, who feared and wanted to eliminate whatever was not linked to the Church, they mainly blamed women, especially widows, who did not have anyone to defend them.
Among the victims were the poor, elderly women who healed with herbs -particularly if their treatment failed. Of course, no one was really safe -rich or poor, man or woman, humble or illustrious.
The Inquisition was created for this reason and became something like the Church Police. On the request of German inquisitor Heinrich Kramer, the Pope Innocent VIII issued the papal bull Summis desiderantes (5 December 1484), which supported Kramer's investigations against magicians and witches and unleashed widespread witch hunts in Europe.
Those who were considered to be witches or sorcerers were accused for all sorts of calamities. It was said that "they were causing frost and brought plagues of snails and caterpillars to destroy seeds and fruits of the earth," according to the German magazine Damals. If snow destroyed the crops, if a cow did not make milk, if a man was impotent or a woman sterile, they would blame the witches!
But how did they identify witches?
One way was to tie and throw the suspect into "holy" cold water. If they sank, they were considered innocent and saved. If they floated, they were considered witches and they were executed on site or delivered to trial.
Another way was to weigh the suspect because it was believed that witches had little or no weight.
0 σχόλια